Karol Hutten Czapski

odchudzicsie

Karol Fryderyk hrabia Hutten-Czapski wł. (Karl Friedrich Maria August Graf von Hutten-Czapski), ur. 2 listopada 1898 r. w Smoguleckiej Wsi, syn Bogdana Hutten-Czapskiego i Zofii Sybilli z von Thurn und Taxisów, niemieckiego rodu osiadłego w Krotoszynie. Podobnie jak ojciec elementarne nauki odbierał w Poznaniu, by następnie wyjechać na studia prawnicze do Heidelbergu, Wiednia i w końcu Krakowa, gdzie otrzymał tytuł magistra. W młodości dzięki koneksjom ojca odwiedził między innymi dwór cesarski w Berlinie oraz Watykan. Z upływem czasu i dzięki studiomi z dala od ojca, w szczególności w okresie po 1917 w Krakowie, obrał poglądy odmienne od liberalnych i proniemieckich swego rodziciela. Przekonany jest o konieczności budowy silnego, korporacyjnego i zachowawczego, suwerennego bytu państwowego. W latach walk o niepodległość nabrał wielkiego szacunku do Józefa Piłsudskiego.
Pomimo swych raczej konserwatywnych poglądów słynny jest z prowadzenia aktywnego życia towarzyskiego, częstych romansów i wybrednego gustu. Koneser cygar, tabaki i alkoholi, miłośnik kabaretu.
Utrzymuje się z rodzinnego majątku, pisania książek i tekstów publicystycznych oraz gry na giełdach.
Niezamężny, choć związany obecnie z córką jednego z poznańskich przedsiębiorców tekstylnych.

@Piter
Czy w razie upadku opcji aktywnego udzialu ZNR w samorządówkach, wszedłbyś ze mna w samodzielną zabawę tego dotyczącą? Mówię tu o wystawienie w Wyborach samorządowych Bloku Mniejszości Narodowych w ramach ZNR, Niemiecko-Żydowskich na Śląsku, w Wielkopolsce i na Pomorzu, oraz Ukraińsko-Żydowskich w Galicji.
Byłbym koordynatorem całościowym, mam dojścia u Żydów i Niemców. Jako odpowiedzialnego za częś Niemiecką możnaby wziąć NPC: Karol Fryderyk hrabia Hutten-Czapski, Ty bys był od sfery Ukraińskiej.
Nie mówię tu byś działał jakoś mocno i rozpisywał, mogę sie tym zająć, chodzi o Twoje kontakty z lobby mniejszości ukraińskiej i Żydów w Galicji, boś powiązany chyba (?)

Mam nadzieję też że władze partii nie mają nic przeciwko :-)

ZNR - co Wam mówi ten skrót?
Związek Naprawy Rzeczypospolitej?
A może, Związek Normalnych Rzezimieszków!?


(Panowie Szeptycki i LĂśwen)

Drogi Czytelniku, jeżeli głosowałeś na ZNR - spróbuj rozpoznać swoich politycznych bohaterów.

Przedstawiamy Państwu fragmenty życiorysów prominentnych polityków ZNR:

1. Koneser- [...] Pomimo swych raczej konserwatywnych poglądów słynny jest z prowadzenia aktywnego życia towarzyskiego, częstych romansów i wybrednego gustu. [...]

2. Patriota- [...] ucieka z domu na wieść o wybuchu wojny rosyjsko - japońskiej i po przekroczeniu granicy z Rosją wstępuje na ochotnika do carskiej marynarki wojennej. Jako marynarz walczy w bitwie cuszimskiej na pokładzie okrętu flagowego "Imperator Aleksander III". W trakcie bitwy traci oko i dwa palce lewej ręki. [...]Wielokrotnie dowodził swojej wartości jako żołnierz, jednak trudny charakter i niesubordynacja sprawiają że kończy służbę w stopniu pułkownika. Swoimi antynarodowymi wypowiedziami jeszcze z czasów służby w adiutanturze Naczelnego Wodza (1919 - 1921) zwraca na siebie uwagę władz. [...]

3. Handlarz- [...] Dzięki mocnej pozycji towarzyskiej i układom, prawie bezboleśnie utrzymał swoją pozycję i swój sklep [...]

4. Profesor- [...]Przygoda naukowa w Krakowie nie trwała długo, gdyż po paru miesiącach zaczął prowadzić romans z Żydówką Alicją Baumann będącą jego studentką.[...]

5. Panienka- [...]Jako panna z dobrego domu, nie spełniała się w tej roli zbytnio.[...] W roku 1929 rozpoczęła swą karierę polityczną, od strajków robotniczych, gdy wyszła do tłumu używając znamiennych słów "Rodacy! Każde występowanie nas, przeciw sobie, to kolejna okazja dla obcych sił, by nas osłabić i zgnieść. Mimo kryzysu róbmy wszystko by z niego wyjść. Jeżeli nie mamy w sobie odwagi by walczyć z własnymi słabościami, zabijmy się wszyscy tu i teraz". [...]

Taki jest prawdziwy obraz ZNR. Ta ugrupowanie to banda alfonsów, sługusów cara i cyników, którym najlepszym przykładem, jest owa Panienka, która co chwila wywołuje polityczne burze. Pan Komendant, gdy był w szczycie formy miał na to takie słowa: ,,Pierdel, serdel, burdel" Niestety takich ludzi wybraliśmy na przewodników Narodu. Teraz odsłonimy przed Państwem kurtynę i ujawnimy owe nazwiska, którym wyżej przypisaliśmy pseudonimy, dla spotęgowania napięcia i ciekawości.
Tym samym:
1. ps. Koneser to Karol Fryderyk hrabia Hutten-Czapski
2. ps. Patriota to Maksymilian "Maksym" Szeptycki
3. ps. Handlarz to Arsenij Karwiczew
4. ps. Profesor to Karl Maximilian LĂśwen
5. ps. Panienka to Berenika Rydzewiczówna

Oto Nasi wybrańcy Narodu... miłej kadencji!

Wystarczyło, że na forum monety.pl pojawiła się zagadka związana z monetą Majnerta, a już dzisiaj dostałem krótki artykuł na ten temat (... czy ja wyglądam na listonosza ?). No cóż, nie pozostało mi nic innego, jak tylko wrzucić go na nasze forum i zaprosić do jego przeczytania.
Wrocek
TPZN 033


Dariusz Ejzenhart

MAJNERT I BEYER CZYLI FAŁSZERZ I JEGO DEMASKATOR

XIX wiek. Na ziemiach polskich znajdujących się w jarzmie zaborców rozwija się potrzeba poszukiwania dowodów dawnej świetności Rzeczpospolitej. Pokolenie obserwujące jej upadek i patos walk niepodległościowych, z wielką pieczołowitością starało się gromadzić narodowe pamiątki oraz łaknęło wiedzy na temat polskiej historii. Nic więc dziwnego, że dużym zainteresowaniem cieszy się m.in. numizmatyka i medalierstwo, czego przejawem są nie tylko powstające wspaniałe kolekcje, ale również liczne opracowania na ten temat.
Wśród postaci tej epoki, które miały znaczący wpływ na numizmatykę polską należy wymienić m.in.: hr. Emeryka Hutten-Czapskiego (1828-1896), historyka sztuki, numizmatyka i kolekcjonera, twórcę zbioru liczącego ponad 10.000 egz., który został przekazany Muzeum Narodowemu w Krakowie i autora „Catalogue de la collection des mĂŠdailles et monenaies polonaises”, Kazimierza Bandtkie-Stężyńskiego (1813-1876), zbieracza i badacza monet polskich, autora pracy „Numizmatyka krajowa”, Kazimierza Stronczyńskiego (1809-1896), historyka, badacza dziejów monety polskiej, autora dzieł „Pieniądze Piastów od czasów najdawniejszych do roku 1300” i „Dawne monety polskie dynastii Piastów i Jagiellonów”, czy też Ignacego Zagórskiego (1788-1854), zbieracza i badacza monet polskich, autora pracy „Monety dawnej Polski”.
Postaciami, które w niemniejszym stopniu zapisały się na kartach historii polskiej numizmatyki byli Karol Bayer i Józef Majnert.
Majnert urodził się w Warszawie w roku 1813. Jego ojciec Gotfryd był medalierem i urzędnikiem mennicy warszawskiej, tak więc idąc w jego ślady, po ukończeniu szkoły Pijarów oraz dwuletniego kursu na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego Józef Majnert już w roku 1830 także zatrudnia się w mennicy. Tutaj, pod kierunkiem ojca uzupełnia swoją wiedzę i staje się wkrótce cenionym rytownikiem i medalierem, otrzymując za swoją pracę wiele wyróżnień i odznaczeń. Przejawem jego zdolności artystycznych jest także fakt, iż Ignacy Zagórski powierza mu opracowanie ilustracji do swojego działa „Monety dawnej Polski”. Trzeba także podkreślić, że wykonane przez Majnerta rysunki monet wielokrotnie były powtarzane również w innych opracowaniach, np. w „Skorowidzu monet litewskich” Tyszkiewicza, czy w „Podręczniku numizmatyki polskiej” Gumowskiego.
W mennicy warszawskiej Majnert pracował do roku 1851.

Patrząc na prace Józefa Majnerta trzeba przyznać, że był to człowiek o wybitnym talencie i należy żałować, że te zdolności skierował w niewłaściwym kierunku.
Zapewne jeż w roku 1835, a więc mając zaledwie 22 lata Majnert rozpoczyna pracę, która przyniesie mu większą sławę, niżby się tego sam spodziewał. Mając do swojej dyspozycji oprócz niewątpliwego talentu także znakomity warsztat jakim była mennica, zaczyna nie tylko fałszować rzadkie monety polskie, ale również tłoczy monety zmyślonych typów, rytując ich stemple z wolnej ręki. I tak pierwsze falsyfikaty majnertowskie pojawiają się na rynku antykwarycznym w styczniu 1836 roku, a swój proceder Majnert uprawia aż do roku 1851.

Karol Beyer, tak jak Majnert urodził się w Warszawie w roku 1818, a więc w zasadzie był rówieśnikiem Józefa Majnerta. Ukończył Liceum Warszawskie (najlepsza szkoła średnia w Kongresówce), przez jakiś czas pracuje w odlewni, a następnie udaje się do Paryża, gdzie uczy się technik fotografii. Do Warszawy wraca w roku 1844. Bayer był działaczem patriotycznym, pionierem fotografiki w Polsce, kronikarzem dawnej Warszawy oraz kolekcjonerem i badaczem monet polskich. W roku 1845 - jako jeden z pierwszych - organizuje ruch numizmatyczny w Polsce, zakładając koło numizmatyczne funkcjonujące pod nazwą Warszawskie Towarzystwo Numizmatyczne (Czwartki Numizmatyczne). Bayer jest również autorem i wydawcą wielu prac z zakresu numizmatyki, jak np. „Skorowidz monet polskich od 1506 do 1825 roku”. W latach 1862-1865 z powodu swojej działalności patriotycznej przebywa na zesłaniu w głębi Rosji.

Karol Beyer zasłynął również z tego, iż zdemaskował majnertowskie fałszerstwa, a następnie odkupił od Majnerta cały (?!) komplet 99 sztuk fałszywych stempli jego autorstwa, które „opieczętował w beczce” (!!!). Co więcej, podjął się poszukiwania dzieł niecnego medaliera, a wyłowione z obrotu antykwarycznego sfałszowane monety od roku 1872 kontrasygnuje małym napisem FALSUS.
Oczywistym jest, że Majnert, pomimo iż sprzedał Beyerowi swoje stemple, nigdy nie zdradził mu ile monet swojego autorstwa wprowadził na rynek numizmatyczny. Nigdy już nie będziemy też pewni, czy rzeczywiście Beyer nabył wszystkie majnertowskie stemple. O tym, iż temat ten nie został jeszcze do końca zamknięty świadczy przykładowo fakt, że jeszcze do roku 1967 jeden z talarów majnertowskich (talar Zygmunta I Starego z datą 1580) uchodził za cenny okaz zbiorów Ossolineum, ale nawet rozpoznane – z rzadka pojawiające się na rynku kolekcjonerskim - fałszerstwa Majnerta, uchodzą dzisiaj za nie mniej rzadkie i poszukiwane przez kolekcjonerów rarytasy, co autentyczne monety „z epoki”.
Stemple Majnerta znajdują się obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie (Zbiór Emeryka Hutten-Czapskiego).
Karol Beyer, demaskator fałszerstw majnertowskich zmarł w Warszawie w roku 1877, a dwa lata później umiera Józef Majnert, chyba najsłynniejszy polski fałszerz. tutajpoczkategori