odchudzicsie
Teraz czytam Wiktora Hugo KATEDRA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY W PARYŻU , calkiem niezłe.
Wróciła do namiotu szczerze oburzona, w rękach miała naręcze książek; Eco, Hugo, Coelho. Właśnie uratowała ich przed stosem. Jakiś gościu chciał sobie zrobić z nich ognisko. Barbarzyńca!
Przeliczyła wszystkie; 20 dzieł wybitnych pisarzy, razem z jej książkami, które spokojnie leżały sobie w plecaku miała ich 26. niezła biblioteczka. Wybrała jedną "Katedra Marii Panny w Paryżu", jej ulubiona... znała ja na pamięć, postanowiła, że zaniesie ją Ninie.
[Wychodzi: Florence
No to tak trochę niegotycko zacznę, bo...Musierowicz. Kochałam, uwielbiam, będę kochała. Cudowne, ciepłe, optymistyczne. Relaks między czymś cięższym.
Ja polecam "Mnicha" Lewisa, klasyczna powieść gotycka, studium totalnego upadku człowieka. Dołujące, ale nieźle się czyta (bowiem zło jak zawsze fascynuje).
Polecam też "Katedrę Marii Panny w Paryżu" Hugo.Urzekła mnie ta książka, fantastyczna, cudowna, zawiera kilometrowe opisy gotyckiej architektury i średniowiecznych obyczajów, które zgrabnie przeplatają się z akcją. Świetne.
Aktualnie sięgnęłam dość przypadkiem po "Putkinotko" Joela Lehtonena. Czytam i dochodzę do wniosku, że przypadek tym razem był bardzo miłym przypadkiem dając mi to w łapska.
Serpent nie przejmował się tym, czy dziewczyna za nim idzie, czy nie. Dał jej wolną drogę, nie musiała się za nim włóczyć. Kiedy dotarł na rynek, stanął na podwyższeniu, na którym to albo burmistrz wygłaszał mowy, albo też rozstawiano gilotynę czy szubienicę dla rzezimieszków*. Rozejrzał się po tłumie, który zawsze przemierza każdy rynek w każdym mieście w drodze do swego miejsca przeznaczenia. Nabrał powietrza w płuca i zaczął przemawiać:
- Ludu Towenaar! Przybywam w imieniu boga Agitarsi, Pana Błyskawic! Mój pan jest wielce zatroskany stanem waszej wiary! Przychodzę tu, aby was nawrócić lub przekląć. Wybór należy do was.
Poczuł na sobie złe spojrzenia. Wiedział, że nie skończy się to zbyt dobrze...
* Za dużo "Katedry Marii Panny w Paryży" Victora Hugo, gomen^^'
1. Antoine de Saint-Exupery: Mały Książę
2. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz
3. Aleksander Kamiński: Kamienie na szaniec
4. Jane Austen: Duma i uprzedzenie
5. J. K. Rowling: Harry Potter
6. William Szekspir: Romeo i Julia
7. Fiodor Dostojewski: Zbrodnia i kara
8. Henryk Sienkiewicz: Potop
9. Anne Rice: Wywiad z Wampirem
10. Michaił Bułhakow: Mistrz i Małgorzata
11. Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem
12. J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni
13. William Szekspir: Makbet
14. Andrzej Sapkowski: Wiedźmin
15. Wojciech Cejrowski: Gringo wśród dzikich plemion
16. Becca Fitzpatrick: Szeptem
17. Cassandra Clare: Dary anioła
18. Rick Riordan: Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy
19. Norman Davies: Boże Igrzysko. Historia Polski.
20. Dan Simmons: Hyperion
21. Dr Nick Trout: Powiedz, gdzie cię boli
22. Suzanne Collins: Igrzyska śmierci + W pierścieniu ognia
23. Arkady Fiedler: Dywizjon 303
24. Sue Monk Kidd: Sekretne życie pszczół
25. Paulo Coelho: Weronika postanawia umrzeć
26. Carlos Ruiz Zafón: Cień wiatru + Gra anioła
27. Jack London: Martin Eden
28. Victor Hugo: Katedra Marii Panny w Paryżu
29. Fiodor Dostojewski: Idiota
30. Ian McEwan: Pokuta
31. PC i Kristin Cast: Dom Nocy
32. Darren Shan: Saga Darren Shan
Hmmm, jedna osoba odpowiada, druga w tym czasie ma chwilę na zrobienie szybkiego planu odpowiedzi.
Pytania dotyczą konkretnych utworów: ich treści, interpretacji tematu, nowatorskich elementów itp. Każde pytanie jest tak skonstruowane aby mówiąc o treści jednocześnie charakteryzować gatunek literacki, do którego to dzieło przynależy, wskazać na elementy odpowiadające ogólnym „założeniom epoki” , koncepcji filozoficznych – każdy wie o co chodzi...
Ja np. dostałam takie pytania:
1. Egzystencjonalizm w twórczości Alberta Camus na przykładzie „Dżumy” (rewelacyjne pytanie zwłaszcza, że jest to tzw „temat rzeka”, a Camus nie przyznawał się do egzystencjonalizmu choć w swojej twórczości zaprezentował wszystkie jego odmiany).
2. Powieść romantyczna we Francji na przykładzie „Katedry Marii Panny w Paryżu” W. Hugo.
PS. Wystarczy sobie przypomnieć atmosferę na ćwiczeniach i wszystko staje się jasne.
POWODZENIA!!
Katedra pw. sw.Gertrudy w Utrechcie widziana z troche innej perspektywy. Na pierwszym planie pozostalosci romanskiego kosciola pw. Najswietszej Marii Panny, zburzonego w XIX w. Katedre starokatolicka wybudowano bez mala na jego miejscu w stylu nawiazujacym do architektury poprzednika.
Ecik - racja!
Tiaa, w ciągu ostatnich 5 tygodni troszke książek przeczytałem, i mimo iż po części to były lekturki, bo wsio brałem z "Listy lektur dodatkowych" którą kiedyśtam nam nasza polonistka dała(55 pozycji ), to coś trzeba polecić...
Denis Diderot - Kubuś Fatalista i jego pan - książka filozoficzno-"przygodowa" bardzo sympatyczna i gorąco ją polecam
George Orwell - Folwark zwierzęcy - wiadomo To samo tyczy się Roku 1984.
I całego Szekspira polecam
A NIE POLECAM Katedry Marii Panny w Paryżu, Victora Hugo, bo się źle kończy
Pozdrawiam.
uwielbiam średniowiecze i w tej książce pokładałam duże nadzieje. roiłam sobie, że będzie to coś w stylu połączenia Imienia róży i Katedry Marii Panny... nic z tych rzeczy.
pierwszy rozdział rozpoczął się bardzo dramatycznie, ale w typowo czytadłowym stylu, dalej było parę wzlotów, ale raczej więcej upadków. jedyne co tak naprawdę Falconesowi dobrze wyszło, to granie na emocjach czytelników. miał jakieś aspiracje do edukowania ludzi na temat średniowiecznej Katalonii, ale wyszło to strasznie topornie, wkładał w usta swoich bohaterów zdania żywcem przepisane z podręcznika. zresztą, sami bohaterowie są w większości albo "świętymi" i światłymi, albo lubieżnymi okrutnikami, jedynie brat głównego bohatera, mnich Joan, wykazuje bardziej skomplikowaną naturę. Aarnaua natomiast mianowałabym najbardziej mdłym bohaterem wszechczasów. autor mógł też skrócić książkę o te 200 stron- tylko by zyskała.
jednak jak szukacie czytadła dla zabicia czasu, to ta książka sprawdza się znakomicie, szybko się czyta i równie szybko o niej zapomina
"Katedra Marii Panny w Paryżu" Victor Hugo
"Była to swego rodzaju lokata dobrych uczynków zrobiona na imię małego brata; mały fundusz miłosierdzia, który Klaudiusz chciał zawczasu uciułać dla niego, na wypadek gdyby chłopcu zabrakło pewnego dnia tej monety, jedynej, którą można opłacić rogatkowe raju."
"Z tych wszystkich względów wielebny Klaudiusz, zasmucony i zawiedziony w swych ludzkich uczuciach, rzucił się z jeszcze większym uniesieniem w ramiona nauki, tej siostry, która przynajmniej nie śmieje ci się prosto w nos i odpłaca zawsze - choć czasami monetą nieco wytartą - za troskliwość i staranie."
"-Uprzedzałem was, że to szaleniec! Lecz chcieliście go jednak zobaczyć.
- Bardzo możliwe, że szaleniec ten ma słuszność."
"Być człowiekiem - piękna to rzecz."
"Pewnego ranka, budząc się, zobaczyła w oknie dwa naczynia pełne kwiatów. Jedno było kryształowe, piękne i błyszczące, ale pęknięte. Woda, którą je napełniono wyciekła i kwiaty w nim zwiędły. Drugim był gliniany garnek, zwykły, niepozorny, ale nie przeciekał i kwiaty, które w nim stały, były świeże i czerwone."
"- Ułożyłem sobie życie.
- Co ludzie ułożą - rzekł Klaudiusz - to losy rozrzucą."
"Jeśli przyszłaś z piekła - pójdę za tobą do piekła. Zasłużyłem na nie. Piekło, w którym ty jesteś będzie dla mnie rajem, twój widok jest mi rozkoszniejszy od widoku Boga."
Paryż jako miasto podziałów w twórczości Victora Hugo - Katedra Najświętszej Marii Panny w Paryżu; Nędznicy.
Jeśli chodzi o wiersze, to czy szukałeś czegoś u Baudelaire'a? Nie błysnę teraz tytułem, ale wydaje mi się, że opisywał Paryż jako fascynujący i odrażający zarazem.
PRZEMYŚL
Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Świetego Jana Chrzciciela - KATEDRA
ul. Zamkowa 3; 37-700; Przemyśl; woj.: podkarpackie
dekanat: Przemyśl I
diecezja: przemyska
Zapraszamy do umieszczania bliższych informacji na temat parafii i do dyskusji na temat życia parafialnego.
Uwielbiam czytać książki, teraz mam znacznie mniej czasu na to, no ale trudno. Trudno tu wymienić wszystkie, który w jakiś sposób mnie poruszyły, dlatego pozwolę sobie jedynie kilka tytułów napisać.
- Imię róży - Eco
- Kompleks Portnoya – Rotha
- Katedra Marii Panny w Paryżu – Hugo
- Opowieść o prawdziwym człowieku – Polewoja
- Sto lat samotności – Marqueza
- Czerwone i czarne – Stendhala
- Mnich – Lewisa
- Matka odchodzi – Różewicza
- Śmierć pięknych saren – Pavla
Chyba nie przepadam za najnowszą literaturą, szczególnie tzw. kobiecą. Nie dla mnie Grochola itp. Lubię beletrystykę, głównie literaturę czeską. Mam ciągotki do niemieckiego i angielskiego romantyzmu. To chyba tyle…